Dekalog rodzica
Są to zasady wychowawcze, których przestrzeganie przeciwdziała powstawaniu samotności dziecka w rodzinie. W dużej mierze pokrywają się one z zasadami zmierzającymi do utrzymania pozytywnej atmosfery w rodzinie.
Oto najważniejsze z nich:
- Miłość rodzi miłość – uczę dziecko otwartości, dobroci, bezinteresowności względem drugiego człowieka.
- Szanuję cudze poglądy – staram się spokojnie wysłuchać relacji dziecka.
- Lęk jest wrogiem zaufania – dążę do zapewnienia dziecku poczucia bezpieczeństwa, aprobaty, bliskości i ciepła.
- Potrzebuję ciągłej autorefleksji – ufam swojej intuicji, ale nieustannie poznaję samego siebie.
- Empatia to umiejętność rozumienia bez słów – umiem „czytać" swoje dziecko, znam jego psychikę, zachowanie, uczucia, potrafię szybko reagować na pojawiające się trudności.
- Jestem rodzicem a nie partnerem – taki układ daje gwarancję, że dzieci nie zastosują manipulacji, która mogłaby mieć miejsce w przypadku układu partnerskiego, wyznaczam granice i zdecydowane stanowisko w ważnych sprawach, stanowczo mówię „nie", gdy zajdzie taka potrzeba.
- Przykład własnego życia jest najlepszą nauką – unikam fałszu i dwuznaczności w swoim postępowaniu, staram się być autorytetem dla dziecka.
- Pochwała jest motorem dalszych sukcesów – mówię dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi – mobilizuję je do działania, doceniam nawet najmniejsze starania, wskazuję jego mocne strony.
- Pomagam w granicach rozsądku – uczę dziecko samodzielności, odpowiedzialności za własne czyny, podejmowania trafnych decyzji i wyborów, utrzymuję dyscyplinę, ale nie kontroluję.
- Nie rezygnuję z własnych potrzeb na rzecz dziecka – nie zaspokajam potrzeb dziecka kosztem własnego cierpienia.